Onder de laatste verzorging wordt verstaan het uitdoen van de kleding, wassen en weer aankleden. Hierbij worden de ogen en mond gesloten. Soms is een tijdelijk steuntje onder de kin nodig. Verder wordt gezichtshaar geschoren, ook bij de neus en oren (zowel bij mannen als bij vrouwen). Eventuele sieraden en bril kunnen afgedaan of juist worden aangedaan. Tot slot worden het kapsel en de nagels verzorgd en de huid met een verzorgende crème ingevet zodat deze langer mooi blijft. Indien de overledene altijd een bepaald geurtje ophad, kan deze ook nog worden opgedaan. 

Als het gewenst is kan er met make-up gewerkt worden, maar gebeurd niet standaard. Bij iemand die overleden is kan namelijk het al snel overheersend zijn.

Als het mogelijk is, is er de keuze om de handen te vouwen, over elkaar te leggen of langs het lichaam. Al dan niet met iets in de handen, zoals bijvoorbeeld een rozenkrans (vaak bij mensen met een Katholieke achtergrond), bloemen, foto, tekeningen, pet of knuffel.

De verzorging kan gebeuren door de verpleging van een ziekenhuis of een verpleeghuis, maar ook door medewerkers van de uitvaartverzorging.

Als de nabestaanden het aankunnen en willen is de meest voor de hand liggende mogelijkheid om als nabestaanden de verzorging te doen. Dit kan eventueel met de hulp van verpleging of uitvaartverzorging. Van nabestaanden heb ik nog nooit gehoord dat ze spijt hebben gekregen om de laatste verzorging te doen of om daarbij aanwezig te zijn. Het is een afsluiting die bijdraagt aan de rouwverwerking.